نمدانم چرا آسمان بخیل شده است؛ نمی بارد.
زمین سنگدلی می کند؛ نمیرویاند.
ماه و خورشید چشم دیدن هم دیگر را ندارند.
مردم ،جمعه های خودشان را به چند خنده تلخ می فروشند.
مثل این که همه سنگ و چوپ شده ایم.
اذان رنگ پریده به خانه ها می آید.
نماز زمین گیر شده است.
نپرس موریانه ها چه به روزگار مسجد آورده اند.
از همه تلختر این که عصرهای جمعه ،دلم نمی گیرد.
نمی دانم وقتی نوشته هایم را می خوانی کجاهستی؟ هر جا هستی زود بیا . از بس شما را ندیدم چشمانمان هرزه شده است.بیم دارم اگر چندی دیگر بگذرد ،ندبه خوانهای مسجد ،پیرتر شوند.
آدمها دیر باورند و زود رنج . انها می گویند "او نیز مارا فراموش کرده است."اما من می دانم که شما همه را به اسم و رسم و نیت به یاد دارید.
فرارسیدن نیمه شعبانرا به همه خصوصاْ آقا امام زمان (عج) تبریک می گم و امیدوارم این آخرین نیمه شعبان بدون حضور او باشد.
هل من ناصر ینصرنی
وضو می گیری، شال و کلاه می کنی و راه می افتی ...
برای قدم گذاشتن به خیمه ای که 1365 سال است برپا شده و تو مثل همه آنها که دلشان هم رنگ این خیمه سفید و پر از نور است ، همت کرده ای تا باز هم لبیک گوی یک ندای دلنشین باشی. اول ، کلامت به سلام باز می شود. افتاده و دلشکسته می گویی : سلام بر حسین و بر خاندان و اصحاب حسین حالا تو همان جا ایستاده ای که مولا لیاقت حضور داده است.خوب که گوش می کنی انعکاس ندای آشنایی را می شنوی که باز هم از پیچ تاریخ گذشته و تو را می خواند: هل من ناصر ینصرنی
وتو همان قدرکه باور کرده ای عاشورای مستمر در مسیر تاریخ را ، به همان اندازه هم نیتت را خالص و عزمت را جزم می کنی تا لبیک گوی امامت باشی. تو خوب می دانی که زیارت عاشورا مختص آن روز به غروب نشسته نیست، که هر صبح باید آن را دوباره خواند. در این نماز عاشقانهراز تکبیری است که تو در قدقامت ضهر عاشورای هر ساله با امامت نجوایش می کنی .
لبیک تو هم مثل همه لبیک گویان زنده تاریخ فقط در این قاموس مطهر از فراز زیارت عاشورا خلاصه می شود که :
انی سلم لمن سالمکم
و حرب لمن حاربکم
التماس دعا